در ترجمه هاي مختلف از اوستا، واژه همپرسي را به معناي مشاورت، گفتمان و پند و اندرز گرفته اند. اين واژه در زبان پهلوي به صورت همپرسنين همپرسيكه به كار مي رود. واژه همپرسي تشكيل شده از دو جزء ham و مصدر پرس paras كه به زبان هخامنشي fras گفته مي شود از فرس fras در يسناهات 51 بند 11 با جزء آ،فرسا آمده كه به معناي گفت و شنود، اندرز پرسيدن و مشورت كردن به كار رفته است و البته از همين واژه در كتاب شايسته و ناشايسته، واژه آفرا به معناي مشورت ساخته شده است:
«ديگر روز، پوروشـسب رفت و از جـادوگراني كه درد آن، جـاي به افراه داشته مي شدند، د= با آن ها مشورت مي شد، پرسيد كه چيست اگر كودكان در هنگام زايش بگويند؟ و چيست اگر نخندند» ايشان، جادوگران پاسخ دادند كه «گريستن (به سبب) ديدن مرگ در پايان و خنديدن (به سبب) ديدن پرهيزگاري خويش است.»